‘Biodiversiteit, een mooie benaming voor de graad van verscheidenheid aan levensvormen binnen een gegeven ecosysteem, bioom, geografisch gebied of de gehele planeet. Biodiversiteit omvat de verscheidenheid aan verschillende ecosystemen, de verscheidenheid aan verschillende soorten binnen een ecosysteem en de genetische variatie binnen een soort. Een veelgebruikte maat voor biodiversiteit van een gebied is de soorten rijkdom van een bepaalde groep soorten (zoals planten, vogels, algen). De biodiversiteit van een ecosysteem wordt vaak gebruikt als een indicator voor de gezondheid ervan. Daarvoor wordt de aanwezige biodiversiteit vergeleken met historische gegevens of gegevens uit vergelijkbare gebieden.’ – volgens Wikipedia.
Maar wat houdt dit nu eigenlijk precies in voor ons dagelijks leven? In hoeverre betekent dit dat wij alle leven moeten toelaten in onze omgeving? Wat is nu bijvoorbeeld ongedierte en wie bepaalt dat dan? Welk leven is minderwaardig? Hangt dit af van de grootte van je soort? Of hoe functioneel je bent voor de omgeving? Hoe mooi of schattig je er uit ziet?
Fruitvliegjes
Recent was ik op bezoek bij een goede kennis. In de keuken vlogen fruitvliegjes en de volgende vraag rees: Wanneer ben je een beter mens voor het milieu?. “Ben je beter bezig als je vegetarisch eet en dus koeien en varkens wel laat leven, maar vervolgens vliegen dood slaat omdat je ze irritant vind? Of, ben je een beter mens als je af en toe een stukje vlees eet, wel biologisch of tenminste met heel veel sterretjes vanuit de supermarkt, zolang je de kleine beestjes om ons heen, zoals fruitvliegjes, ook maar respecteert?”. In dit gesprek waren dit vooralsnog de twee enige keuzes om te maken. Een antwoord is er niet uit gekomen, maar een vraagstuk wel.
Want hoe comfortabel wordt je leven als je alles maar verwelkomt in je huis? Als mens zijn we toch vaak niet zo gediend van de kleinen onder ons.
Natuurlijke Bestrijding?
Onder andere maden, mieren en fruitvliegjes zijn echte harde werkers, zeer functioneel, effectief, bruikbaar, dienstig en doelmatig of toch eerder ongedierte, onaangenaam en niet welkom? Verdelgen die handel zullen velen denken. En als we dan “milieuvriendelijk” willen zijn, kunnen we gebruik maken van natuurlijk bestrijden. Dat is net zoiets als “diervriendelijk” slachten, dat voor de zwakkere partij toch nog altijd niet erg vriendelijk is. Maar onder milieuvriendelijk bestrijden bedoelen we: Laat de natuur zijn werk doen. Bijvoorbeeld lieveheersbeestjes eten bladluizen. Dit kun je theoretisch makkelijk thuis toepassen zou je denken. Maar, vervolgens kom je dan op het punt dat je niet zomaar lieveheersbeestjes voorhanden hebt. Na niet al te lang zoeken kwam ik er achter dat je dus lieveheersbeestjes in allerlei stadia van hun ontwikkeling online kunt kopen. Geloof het of niet, het bestaat. Maar zijn we dan milieuvriendelijk bezig? Is dit echt ethisch verantwoord? Lieveheersbeestjes opsturen in een doosje. Hoe ver mogen we gaan met natuur-inclusiviteit na te streven?
Gelukkig zijn we bij Lubosch Land gezegend met lieveheersbeestjes die vanzelf ons land hebben opgezocht en hoeven wij ons niet bezig te houden met het dilemma of het ethisch verantwoord is om larven online te bestellen zodat onze groenten beschermd blijven van bladluis. We kunnen het dan gelukkig voorlopig ook houden bij het enkel telen en verkopen van groenten en fruit volgens permacultuur en hoeven die permacultuur niet zelf te creëren, anders dan door gewassen aan te planten, want in hoeverre is het dan nog natuurlijk?
Geschreven door Wencke voor Lubosch Land.